Poziom wiedzy osób wpisanych na listy biegłych ds. wypadków drogowych jest bardzo zróżnicowany. Wiele osób wpisanych na listę biegłych ds. wypadków (w mojej ocenie ok. 40-50%) ma słabe pojęcie o przebiegu wypadków drogowych.
Każdy wypadek jest inny, dlatego nie można wskazać jak poznać dobrą opinię. Jednak można wskazać po czym rozpoznać, że opinia na pewno jest słaba. Są to:
1. Nadmierna ilość stron
Wielu biegłych pisze opinie tzw. metodą stronicową. Chodzi o to, aby opinia miała jak najwięcej stron. Ci biegli produkują w prostych sprawach całe książki, zawierające ok. 40 -50 stron. Największa ilość stron jaką widziałem, to aż 96. Aby uzyskać dużą objętość opinii stosują następujące metody: przepisywanie akt, bardzo szczegółowy opis uszkodzeń pojazdów, wklejanie wszystkich zdjęć znajdujących sie na płycie CD, wklejanie do treści opinii protokołów obliczeń (dzięki temu na wielu stronach opinii znajdują się kolumny liczb, co wyglada bardzo poważnie). Celem stosowania tej metody jest utrudnienie czytającemu zorientowanie się o co w opinii chodzi. Zazwyczaj nikt nie jest w stanie z zachowaniem uwagi przeczytać 50 lub więcej stron. Dlatego czytelnik ogranicza sie jedynie do wniosków. Jeśli nie przeczytał całosci, to nie zadaje pytań. Dodatkowo, duża ilość stron uzasadnia wysokie rachunki wystawiane za takie opinie. Dlatego takie opinie w środowisku biegłych nazywane są 3 x D: dużo, drogo i do ... .
Dobra opinia w prostej sprawie powinna mieć ok. 10-15 stron. Opinia skomplikowana (różne warianty, dużo zeznań świadków) może mieć do 25 stron. Jeśli u aktach są już inne opinie i trzeba sig do nich odnieść, to może zrobić się 30 stron.
2. Niezrozumiały język
Wielu biegłych pisze opinie używając pseudonaukowego języka. Uważają, że jeśli używają określeń niezrozumiałych dla przeciętnego czytelnika, to świadczy to o wysokim poziomie merytorycznym opinii. Oprócz tego dziwna składnia i zdania ciągnące się na pół strony.
Niektórzy biegli używaja pseudonaukowego, niezrozumialego języka podczas udzielania ustnych opinii na sali rozpraw. Taka taktyka powoduje, ze opinia wygląda mądrze (bo nikt nie rozumie o co chodzi), a dodatkowo nie są zadawane szczegółowe pytania (bo jak pytać, gdy nie wiadomo o co chodzi).
Dobra opinia powinna być napisana lub wygłoszona zrozumiałym językiem, z unikaniem technicznych określeń. Wynika to z tego, że odbiorcami opinii są prawnicy (a zatem humaniści). Jeśli konieczne są jakieś fachowe określenia, to powinny być wyjaśnione.
3. Brak rysunku rekonstrukcyjnego lub filmu
Niektórzy biegli nie wykonują rysunku, ograniczając się jedynie do tekstu. Czasami są rysunki miejsca wypadku, jednak nie ma na tych rysunkach zazaczonego połozenia uczestników gdy powstało zagrozenie i w poszczególnych fazach wypadku.
W każdej dobrej opinii powinien być rysunek lub animacja. Dzięki rysunkowi (lub filmowi) możliwe jest pokazanie usytuowania uczestników wypadku przed i w trakcie wypadku. Patrząc na rysunek łatwo zorientować się jak poruszali się uczestnicy wypadku. Ogladając filmy - jeszcze łatwiej.